هنرآکادمی

آموزش ساخت موسیقی سبک هاوس (House Music)

آموزش ساخت موسیقی سبک هاوس (House Music)

موسیقی هاوس (House) زیربنای بسیاری از موسیقی هاست که امروزه به اختصار “[1] EDM” می نامیم. هنرمندانی مانند فرانکی ناکلز ، لری لووان و رون هاردی در اواخر دهه 1970 و اوایل دهه 1980 پیشگام این سبک موسیقی بودند.

موسیقی هاوس(House) قدمت طولانی دارد، و در این مدت ژانرهای فرعی زیادی از آن مشتق شده اند. ژانرهایی مانند پراگرسیو هاوس (Progressive House)، دیپ هاوس (Deep House)  و فیوچر هاوس (Future House)!

هنوز بر سر اینکه موسیقی هاوس (House) واقعی چیست اختلاف نظر وجود دارد؛ البته ما هم قرار نیست در این باره بحث کنیم. آنچه که ما درصدد ارائه آن هستیم، راهنمایی جهت کمک به شما برای تولید موسیقی هاوس است؛

در ادامه ما به موارد زیر می پردازیم:

  1. نحوه ایجاد الگوهای درام فور آن د فلور(4-On-The-Floor)
  2. سینث ها (synths) و بیس های متداول برای ایجاد گروو (Groove) و انرژی
  3. زمان استفاده از FX برای ایجاد حالت (Tension And Release)
  4. ترتیب آهنگ ها برای استفاده کلاب ردی(Club-Ready)
  5. چگونگی ایجاد زیر ژانرهای مختلف را در اسپکتروم

مهم نیست که از کدام DAW [2] استفاده می کنید (FL Studio ، Ableton Live ، Logic Pro X یا موارد دیگر) ، صرف نظر از همه این ها این راهنما برای شما مناسب است.

ملاحظات عمومی

ممکن است برخی از شما مشتاقانه بر روی این مقاله کلیک کرده باشید تا فوراً یک موسیقی هاوس(House) بسازید. اما قبل از اینکار  ذکر چند نکته خالی از لطف نیست!

انتظار نداشته باشید که صرفا با همین یک مقاله استاد شوید

تصور  این که یک مقاله می تواند تمام مشکلات موسیقی شما را مرتفع سازد هیجان انگیز است اما در واقع چنین چیزی دور از واقعیت است.

این مقاله یک چارچوب اساسی برای ساخت موسیقی هاوس(House) به شما ارائه می دهد اما باید توجه داشته باشید که بدون تمرین در موسیقی به جایی نمی رسید بنابراین توصیه هارا عملی کنید؛

اما چطور می شودساختن موسیقی هاوس رو تمرین کرد؟

کافی ست DAW خود را باز کنید و مطابق با توصیه های این مقاله یک پروژه جدید بسازید. کیت House Starter را بگیرید و تا جایی که ممکن است توصیه هارا پیاده کنید.

این مقاله اطلاعات خوبی به شما ارائه می دهد اما به عمل کار برآید!!!

هر زیر ژانر، تکنیک مختص به خود را دارد

با توجه به اینکه موسیقی هاوس قدمتی طولانی دارد زیر ژانرهای گوناگونی از آن مشتق شده اند(که البته گاها  همین عامل باعث اختلافاتی در بین هواداران موسیقی هاوس می شود).

از راوهاوس(Raw House) و دیپ هاوس(Deep House) گرفته تا فستیوال- انرژی هاوس (Festival-Energy House) مهم نیست چه سبکی دارید؛ فقط قبل از  شروع، هدفتان را خیلی واضح مشخص کنید.

 

چندمورد از زیرژانرهای اصلی را در زیر می بینید

  1. دیپ هاوس ملودیک (Melodic Deep House)
  2. دیپ هاوس (Deep House)
  3. شیکاگو هاوس (Chicago House)
  4. اسید هاوس (Acid House)
  5. فیوچرهاوس (Future House)
  6. تک هاوس (Tech House)
  7. تروپیکال هاوس (Tropical House)
  8. پروگرسیو هاوس (Progressive House)
  9. بیگ روم هاوس (Big Room House)
  10. الکترو هاوس (Electro House)
  11. دیسکو هاوس (Disco House)
  12. باس هاوس (Bass House)

از آنجا که این زیر ژانرها بسیار متفاوت هستند ، در این مقاله مفاهیم پیش رو را خیلی کلی توضیح خواهیم داد؛ همچنین نحوه تنظیم آنها برای سبکهای مختلف را هم بررسی خواهیم کرد.

بهتر است یادآوری کنم که هدف این مقاله  این نیست که در مورد موسیقی هاوس واقعی و اصیل بحث کند. این مقاله بدون در نظر گرفتن تفاوت ها سعی دارد به شما کمک کند تا یک موسیقی هاوس خوب بسازید؛

عناصر متعارف و معمول

دو بخش اصلی موسیقی هاوس عبارتند از؛

  1. ریتم(ضرب آهنگ) کیک درام فور آند فلور (four-on-the-floor) با Clap روی 2 و 4
  2. تمپو 120-130 بیت بر دقیقه

الگوی (Kick-Clap) موسیقی هاوس را رقص آور می کند. این یک روش ساده و در عین حال بسیار موثر برای ایجاد یک ریتم هیجانی ست.

کیک (Kick) بخش اعظم آن چیزی که در یک موسیقی جریان دارد را مشخص می کند و کلپ (Clap) باعث می شود شنوندگان بر روی ریتم(ضرب آهنگ) قفل شوند. علاوه بر این، می توان از Hats و سایر صداهای کوبه ای به روش های مختلفی استفاده کرد که به آن ها نیز می پردازیم.

تمپو 120-130 یک ریتم ایده ال برای رقص است؛ چرا که به مردم آزادی می دهد تا احساس راحتی بیشتری کنند. و اگر تمپو به 130  بیت در هر دقیقه و بالاتر برسد ما وارد قلمرو تکنو (techno) می شویم. که در واقع انرژی بیشتری هم دارد! سایر موارد به سبک هاوس و تصمیم پرودیوسر (Producer) بستگی دارد.

در ابتدا بهتر است نگاهی به درام ها بیندازیم.

گام اول؛ درام (Drums)

دربسیاری از ژانرها، درام جزء جدایی ناپذیر موسیقیِ رقص(Dance Music) الکترونیکی است. آن ها بیت، ریتم و انرژی ترک رو ایجاد می کنند و  جز اولین مواردی هستند که یک پرودیوسر(producer) آن را می سازد.

ماشین درام ها(درام های ماشینی/الکترونیکی)/( Drum Machines)

مدل های 707، 808 و علی الخصوص 909 ماشین درام های اصلی هستند که آن صدای خاص موسیقی هاوس(House) را ایجاد می کنند.

آموزش دیپ هاوس TR-909

 

909 در زمان ظهور موسیقی هاوس بسیار محبوب بود و بسیاری از پرودیوسرها (producers) به روش های مختلفی از آن استفاده می کردند.

درام ها کاملا الکترونیکی و بطور واضح با الگوی 1 بار(Bar) برنامه ریزی شده بودند؛ آن ها توانایی افزودن صدا در هر یک شانزدهم نت را داشتند. درام ها محدود به صداهای موجود در آن دستگاه بودند و به ژانر یک حس و خال خاصی را می بخشیدند.

حتی در تولید هاوس های مدرن که میلیون ها نمونه درام در اختیار هر پرودیوسری است، بخش زیادی از صداهای موجود شبیه صداهای 909 ، 808 و 707 هستند. این نشان می دهد که آن ها چه نقش مهمی  در پیشرفت موسیقی هاوس و ایجاد ژانرهای گوناگون داشتند.

صرف نظر از متدی که برای برنامه ریزی درام در DAW مدرن استفاده میکنید ، برای ساخت یک موسیقی هاوس لازم است روال کار پشت این دستگاه های درام را ملاحظه کنید:  

  1. برنامه نویسی 1/16 نوت (نمی توانید به 1/32 و فراتر(در واقع یعنی کمتر از آن) ازآن بروید)
  2. صداها: کیک درام(Kick Drum)، اسنیر(Snare)، 3تامز(3 Toms)، ریم شات(Rim Shot)، هند-کلپ(Hand Clap)، های هت باز/ و بسته(Hi-Hat)، راید/کِرَش(Ride/Crash).
  3. مرتب کردن روی بیت
  4. کنترل حجم صدا به صورت جداگانه برای هر عنصر درام
  5. کنترل سرعت هر عنصر درام (با توجه به نت های خاص)
  6. کنترل گام صدا و طول هر یک از عناصر درام
  7. ذخیره و سامان دهی الگوهای مختلف درام
  8. اضافه کردن شافل(Shuffle) و تغییر به الگو

صداهای در دسترس بسیار متنوع اند , این امر در ابتدا به دلیل سمپلرهایی مانند MPC [3] بوده اما امروزه آن را به سمپل پک ها (Sample Packs) و سرویس هایی مانند Splice Sounds نسبت می دهند. بنابراین مهم نیست که صداهای خود را از کجا می آورید ، مهم این است که روال گفته شده را رعایت کنید.

 

بزای یادگیری سریع آهنگسازی به این مقاله مراجعه کنید

 

کیک اند کلپ (Kick And Clap)

ریتم کیک کلپ(kick-clap) که قبلاً به آن اشاره شد زیربنای موسیقی هاوس است. شکل زیر نشان می دهد که یک کیک درام در تمپوی 125BPM چگونه به نظر می رسد:

 

و در اینجا می بینید که اگر کلپ را بر روی بیت های 2 و 4 اضافه کنیم چطور می شود؛

 

اگرچه این ریتم می تواند شما را به رقص بیاورد اما به تنهایی کسل کننده است. در اینجا توضیح می دهیم چگونه آن را ادیت کنید تا کمی جذاب تر شود:  برای جالب تر کردن آن اولین کاری که می توانید انجام دهید این است که با یک کلپ (Clap) اضافه الگوهارا مدام تغییر دهید.

 

همچنین می توانید  در یک لحظه کیک درام(Kik drum) را دو برابر کنید:

 

این تغییرات به طور معمولا در الگوهای خاصی شکل می گیرند والگوها درفضای عبارات 4 ، 8 یا 16 bar تکرار می شوند. این باعث می شود که موسیقی هاوس در طول زمان جذاب باقی بماند و حس  پیشرفت و علاقه مندی را القا کنند. (خصوصاً در ژانرهایی مانند پراگراسیو هاوس(Progressive House) ، که عناصر در طول آهنگ به آرامی خودشان را نشان می دهند)

توجه: شما می توانید این موارد را بصورت MIDI[4] با یک سمپلر درام (Drum Sampler) تهیه کنید یا مثل کاری که من اینجا کردم مستقیما صدا را به داخل تنظیمات بکشید!

هت ها (Hats)، پرکاشن (Percussion) و گروو (Groove)

لذت واقعی در موسیقی هاوس استفاده از حلقه های کوبشی و وان-شات ها (One-Shots) است. با این کار آن گروو (Groove) رمزآلود موسیقی هاوس  پدید می آید.  البته در ترکیب با باس (Bass) که به زودی بهش می پردازیم.

در حقیقت بسیاری از زیرژانرها مانند تک هاوس(Tech House) و جاکین هاوس (Jackin) این ریتم جالب را به عنوان مهمترین بخش دارند.

استفاده اصلی از هت ها (Hats) در موسیقی هاوس، های هت آف بیت(Hi-Hat) می باشد. این یک حس غالب از ریتم را در کل مسیر ایجاد می کند.

 

البته شایان ذکر است که این ممکن است کسل کننده باشد. بنابراین معمولا الگو  تعویض می شود تا از های- هت های(hi-hat) باز بیشتری استفاده کنیم.

به غیر از آف بیت هت های(Offbeat Hats) استاندارد ، هت های دیگر می توانند بیت ثابت را در فواصل 1/16 نت “آزادانه قرار بگیرند” تا ریتمی دلپذیر ایجاد کنند. به مثال زیر توجه کنید:

 

 

که برخی از هیت ها(Hits) بیشتر از بقیه مورد تاکید قرار می گیرند؛ این امر به حس Groove در الگو کمک می کند و هدف آن ایجاد درام هایی طبیعی تر می باشد.

در بسیاری از زیر ژانرها ، این جایی است که خیلی ها بهش علاقه دارند. اما در جاهای دیگری که ملودی ، وکال ، باس لاین یا طراحی صدا در کانون توجه قرار دارند ، ممکن است درام ها به این شکل خالی و بدون تأکیدات ضرب آهنگ باقی بمانند.

علاوه بر این ، برای این که احساس طبیعی بودن بیشتری داشته باشد می توانیم شافل(Shuffle) و نوسان(Swing) را به درام اضافه کنیم.

معمولا با آرام حرکت دادن (آرام تر از آنکه معمولا حرکت می کند) دومین نوت 1/16 این اتفاق می افتد؛ در واقع این کار بطور کامل احساس درام (Drum Groove) را تغییر می دهد.

اکثر DAW ها دارای تنظیمات نوسان(Swing) / شیار(Groove) هستند که به تولیدکننده امکان می دهد تا با مقدار دلخواه تنظیم کند. هرچه شافل بیشتر شود ، الگو احساس سنگینی بیشتری می کند.

توجه: برای کسانی که با Ableton Live آهنگ می سازند ، Pool Groove بهترین راه برای اضافه کردن شافل در موسیقی هاوس است.

مجموعه ای از ایستگاه از پیش تنظیم شده در دسترس است ، اما برای این سبک ، MPC 16 انواع مختلف شافل را ارائه می دهد. من شخصاً دوست دارم از MPC-16 65 از پیش تنظیم شده استفاده کنم.

اگر در FL Studio هستید ، Step Sequencer (ترتیب سنج مرحله) دارای یک نوار لغزنده در بالا است که به شما امکان می دهد در مقدار دلخواه از 1/16 ، شافل را تنظیم کنید.

همچنین ، از استفاده از لوپ ها (Loop) در این مورد نترسید. لوپ ها (Loop) می توانند گروو فوری را به مسیر اضافه کنند و اغلب لایه بندی آنها با لوپ ها (Loop) و الگوهای دیگر می تواند به ایجاد انواع مختلف شیارهای منحصر به فرد کمک کند.

ادامه ساختن موسیقی هاوس

با توجه گفته ها ، ممکن است به نظر برسد که موسیقی هاوس قواعد زیادی در مورد چگونگی به صدا درآوردن گروو های (grooves) درام دارد.

اما با DAW های مدرن ، امکانات بی شماری وجود دارد و شما می توانید بسیاری از این اصول را فراتر از موسیقی هاوس قدیمی گسترش دهید.

به عنوان مثال ، بسیاری از موسیقی های هاوس از Pre-Shifted Clap استفاده می کنند. این یک کلپ (Clap) است که 20 میلی ثانیه یا بیشتر قبل از بیت کیک درام(Kik drum) نواخته می شود تا احساس طبیعی تری به شما بدهد.

یا می توانید از نمونه درام های زنده به جای دستگاه های درام یا می توانید از هردو استفاده کنید. در حقیقت ، بسیاری از هاوس های قبلی مانند تولید کنندگان هیپ هاپ از MPC برای نمونه سازی درام استفاده می کردند ، اما امروزه گزینه های بیشتری وجود دارد.

نیازی نیست خیلی خودتان را محدود کنید ، مخصوصاً اگر می خواهید موسیقی هاوس مدرن تری مانند بیگ روم هاوس ( Big Room House) ، ملودیک هاوس(Melodic House) یا هاوس باس(House Bass) تهیه کنید.

مرحله 2: باس(Bass)

موسیقی های رقصی بدون باسِ دیپ و گرم کامل نیستند ، مخصوصا برای موسیقی هاوس. در اینجا به چگونگی نوشتن باس لاین ها (Bassline) می پردازیم؛

ریتم (Rhythm) در موسیقی هاوس

باس لاین (Bassline) در موسیقی هاوس همان ریتم در موسیقی ست. چرا؟

چون باس لاین به اندازه درام در گروو (Groove) ترک مشارکت دارند. این امر با نوشتن باس لاین هایی (Bassline) به دست می آید که بر “ریتم های همگام سازی شده(Syncopated Rhythms) تأکید دارند.ریتم های همگام سازی شده در زمینه هاوس درام اینطور بنظر می رسند؛

 

می توانید بشنوید که صدایش خیلی جالب تر از یک باس لاین ساده روی ضرب آهنگ ست.

 

 

با توجه به این اصل همگام سازی(سنکپ) ، می توان باس لاین هایی را بنویسیم که مقیاس را بالا و پایین می برند و بر روی حالت ریتمیک آف بیت تاکید می کنند.

نوت ها و دامنه فرکانس

دامنه فرکانس باس لاین (Bassline) بسیار به ژانر فرعی بستگی دارد. معمولا ، کیک زیر محدوده را پر می کرد و باس لاین روی آن می نشست و دامنه اصلی باس را پر می کرد.

این رابطه باعث می شود که Groove حفظ شود، زیرا کیک پایین تر به خوبی به عنوان لنگر در بین درام کیک و باس تنظیم شده است.

 

 

این واقعیت حتی در ژانرهایی مانند بیگ روم هاوس(Big Room House) نیز صادق است ، جایی که ساب کیک با تونالیتی بسیار واضح تری ایجاد می شود و تمام قسمت انتهایی آن را پر می کند و باس لاین در بالای آن فضای باقی مانده را پر می کند.

با این حال ، در برخی از ژانرهای مدرن مانند باس هاوس(Bass House) و فیوچر هاوس(Future House) ، باس لاین بیشتر طیف را پر می کند. در این مورد ، کیک با سرعت بیشتری عبور می کند و ضربه باس بالایی را ایجاد می کند ، اما نه به اندازه پایین پایان.

در این نوع ژانر ها گروو ها(Groove) نسبت به طراحی صدا و صدای باس اهمیت کمتری دارند.

 

نت فرعی پایینتر توسط یک باس پخش می شود ، در حالی که کیک با تونالیته کمتر در فرکانس حدود 100 هرتز قرار می گیرد.

 

 

در واقع ، شما می خواهید مطمئن شوید که کیک(Kick) و باس(Bass) فضا را برای یکدیگر باز می کند. اگر همپوشانی زیادی وجود داشته باشد (که در برخی ژانرها اینگونه است) می توانید از ابزارهایی مانند فشرده سازی زنجیره ای(sidechain compression) جداگانه استفاده کنید؛ ما در ادامه به آن خواهیم پرداخت:

همچنین برای  نوت ها ، اکثر باس لاین ها از گام پنتاتونیک (Pentatonic Scale) پیروی می کنند ، که اساساً بااین مقایس ها احتمال اشتباه بسیار پایین می آید

بیایید A Minor را به عنوان مثال در نظر بگیریم. عبارات در آن مقیاس عبارتند از:

A, B, C, D, E, F and G

اما در مقیاس Minor Pentatonic

 2 و 6 را حذف می شوند، بنابراین:

A, C, D, E and G

این گام خوب به نظر می رسد زیرا اغلب نت های 2 و 6 با هر کوردی(Chord) در گام سازگار نیستند. بنابراین این مطمئنا جواب می دهد امکان خلاقیت بیشتری به شما می دهد.

این در واقع تکنیکی است که در بسیاری از موسیقی های فانک (funk) استفاده می شود. بنابراین مطمئنا خوب است.

طراحی صدا (Sound Design)

صداهایی که برای باس لاین انتخاب می شوند بسیار به ژانر وابسته هستند.

به عنوان مثال ، در برخی از ژانرها مانند دیپ هاوس(Deep House) و تک هاوس(Tech House) ممکن است از یک صدای باس فیلتر شده ء تیره و Plucked استفاده شود.

چیزی شبیه به این برای ایجاد همان صدایی که یک باس گیتار قدیمی بوسیله آمپ (Amp) ایجاد می کرد طراحی شده است. زمان خرابی کوتاه ، Filter Envelopes و تراکم بیشتر مهمترین ویژگی های آن ها هستند.

اما در ترک  فیوچر هاوس(Future House) ، ممکن است برای بهتر شنیده شدن ، از  FM Style Pluck استفاده شود. در این موارد ، صدای باس لاین (Bassline) برای یکپارچگی آهنگ بسیار مهم است. صدای باس لاین بلند و فشرده است و جلب توجه می کند.

این باس های مدرن ممکن است از OTT ،  FM synthesis و محدودسازی( Limiting) استفاده کنند تا به صدای مورد نظرشان برسند.

هیچ قاعده و چارچوب خاصی وجود ندارد، بنابراین هرکاری دوست دارید بکنید!!

گام3: ابزار های تولید موسیقی هاوس

درام ها (Drum) و باس(Bass) معمولا بعنوان مهمترین عناصر موسیقی هاوس تلقی می شوند. اما کوردها (chord)، ملودی ها و آواها (Vocal) به آن روح و شخصیت می دهند.

کوردها (Chords)

معمولا در موسیقی هاوس کوردها از سایر سبک ها الگوبرداری می شدند(کوردهای هشتم و نهم از موسیقی سول(Soul)، فانک و جاز گرفته شده است). آن ها در یک سمپلر قرار می گرفتند تا یک احساس ناموزون و در عین حال “زنده” بدست آید.  یک مثال کلاسیک از این،  قطعه Inner City’s ‘Good Life’ می باشد.

در شکل زیر یک نمونه مشابه را می بینید که می توانید آن را در DAW  بر روی یک الگوی درام هاوس استاندارد دوباره بسازید.

 

صدای کورد (Chord) در Ableton Live’s Simpler بارگذاری می شود و الگوی نمونه(Simple) با اندکی تاخیر پخش می شود.

 

توجه داشته باشید که ما در اینجا فقط باید هر بار یک نت را پخش کنیم زیرا کورد(Chord) از قبل در نمونه تعبیه شده است.

هرگاه بخواهید سینث(Synth) یا پیانو بنوازید ، باید برنامه های نت های جداگانه آکورد را در MIDI برنامه ریزی کنید.

اما بسیاری از موسیقی های هاوس معاصر شروع به قرض گرفتن عناصری از ژانرهای الکترونیکی و غیر الکترونیکی دیگر مانند ترنس(Trance) ، داپ استپ(Dupstep) ، پاپ و حتی راک کرده اند.

ملودی موسیقی هاوس

یک بار دیگر ، اگر به تاریخ موسیقی هاوس نگاهی بیندازیم ، متوجه خواهیم شد که بخش اعظمی از آن دارای قطعاتی از آواز سمپل شده (Sampled Vocals)، یا گاهی اوقات دارای یک سینث(Synth) یکنواخت که به عنوان “Hook” آهنگ بنظر می رسد می باشد. (به ویژه در ترک های مخصوص دیسکو)

به یک ترک کلاسیک مانند Moby’s ‘Go’ توجه کنید که چگونه تعامل بین Pad ، ضربه پیانو و آواز(Vocal)،  قلاب را ایجاد می کند. اما این واقعاً صدای(وکال) “yeahhhh” است که شنونده را به خود جلب می کند که به احتمال زیاد از یک آهنگ دیگر گرفته شده است.

به تعبیر بیشتر هاوس های تجاری ، ملودی به طور معمول با یک لید(Lead) مشخص پخش می شود و یا با نت بالایی آکورد نشان داده می شود.

موسیقی کلاسیک “Pjanoo” ساخته Eric Prydz را در نظر بگیرید. آکورد های پیانو در مرکز آهنگ قرار دارند ، اما در واقع نت غالب آکورد و ویالون است که ملودی را ایجاد می کند. در شکل زیر در بالای بیس لاین(Bass line) می بینید که این چطور بنظر می رسد:

 

 

خیلی مهم است که کورد و ملودی باهم هاهنگی داشته باشند، حتی اگر ملودی دقیقا همان ریتم(ریتم کورد) را نداشته باشد.

گام چهارم: FX

بر حسب نتیجه ای که می خواهید می توانید از افکت ها به مقادیر متفاوت استفاده کنید. انواع اصلی افکت ها را در ادامه توضیح خواهیم داد:

نوع افکت توضیحات
Sweep/Riser/Uplifter صدای متوسط تا بلند که خداقل یک نوار را در بر می گیرد با استفاده ازPitch Modulation، فیلترینگ و فرایندهای دیگر پر انرژی تر می شوند.
Crash/Impact صدای یک باره ای در آغاز یک نوار، بخش یا هرجایی تغییرات را نشان می دهد و آن را پرانرژی تر می کند(برای مثال در ابتدای Drop)
Downlifter صدای متوسط تا بلند که خداقل یک نوار را در بر می گیرد، سطح انرژی را کاهش می دهد یا پایان Tension ایجاد شده را نشان می دهد.
Creative FX تعریف دقیقی ندارد اما هرچیزی که بافت ، حرکت یا علاقه را به آهنگ اضافه کند را شامل می شود. (به عنوان مثال White Noise ، Vinyl Crackle ، گفتگوی کلمات گفتاری و غیره)

در موسیقی هاوس تجاری و پرانژی تر شما می توانید رنج های بلند و متوسط FX را داشته باشید که شدیدا انرژی منتهی شده به دراپ(Drop) یا بخش جدید را افزایش می دهد.

با این وجود ، در بیشتر فرم های groove-oriented  موسیقی هاوس  مانند deep house و tech house ، FX به طور معمول  محدوده ی ظریف تری در پس زمینه است که باعث ایجاد Pull و Release  در طول مسیر می شود. آنها معمولاً دارای Reverb و Delay برای عقب راندن در میکس هستند.

گام 5: تنظیم (Arrangement)

چیزی که موسیقی هاوس به آن معروف است تنظیم(Arrangement) آن است. عناصر خیلی ناملموس وارد و خارج می شوند و ترک را تدریجا بهتر می کنند ، به طوری که حتی آهنگ هایی بیشتر از 6 دقیقه هم حوصله سر بر نخواهند بود.

بیایید یک نگاهی بیندازیم.

ساختار موسیقی هاوس

موسیقی هاوس می تواند به اندازه یک آهنگ پاپ معمولی (3-4 دقیقه) تا یک ماجراجویی وسیع (8-10 دقیقه) باشد.

به همین دلیل ، ساختار و بخشها برای هر زیر ژانر متفاوت اند.

نکته ای که باید در نظر گرفت افزودن معمول دیجی دی اینترو و اوترو برای قطعات طولانی تر است. که معمولاً خود را به صورت حداقل 16 Bar در هر طرف ساختار Radio-Friendly نشان می دهد ، که به آن اجازه می دهد به راحتی درون یک کلوپ یا متن زنده میکس شود.

این به راحتی می تواند 1-2 دقیقه اضافی به ساختار موجود اضافه کند ، به همین دلیل بسیاری از ترک های هاوس در نهایت 4-6 دقیقه ای یا بیشتر می شوند.

اگر هدف شما Spotify و و سرویس های استریم موسیقی است، intro و outro را حذف کنید اگر هدف شما پخش دی جی ست intro و outro را نگه دارید.

حتی می توانید نسخه های مختلفی برای سیستم عامل های مختلف داشته باشید؛ یک میکس گسترده / میکس اصلی (Extended mix/original mix) درپلتفرم هایی مانند Beatport و Bandcamp  و ویرایش رادیویی در Spotify ، Apple Music

خب، ابتدا نگاهی می اندازیم به ساختار کلی “میکس اصلی”(original mix)

DJ Intro (16-32 Bars) – Breakdown (16-32 Bars) – Drop (16-32 Bars) – Drop Variation (Optional) (16-32 Bars) – Breakdown (16-32 Bars) – Drop (16-32 Bars) – Outro (16-32 Bars).

 

ساختار یک موسیقی هاوس قدیمی با دی.جی اینترو  و دی.جی اوترو(DJ Intro and Outro). (تقریبا 7دقیقه)

 

اکثر بخش ها 16 و یا 32 Bar طول می کشد و تغییرات ظریف در هر 8 Bar رخ می دهد.

اما اگر ما دی.جی اینترو و اوترو (DJ Intro and Outro) را حذف کنیم و بعضی بخش هارا کوتاه تر کنیم یک نسخه Radio-friendly بدست می آید.

 

 

ابزارها، سازها و لایه بندی(Layering)

ما تا الان عناصر اصلی موسیقی هاوس را بررسی کردیم؛ درام، باس لاین(Bass Line)، کورد(Chord)، لید/وکال و FX.

موسیقی هاوس در طول زمان با اعمال تغییراتی اندک از این عناصر استفاده می کند. نه تنها با وارد کردن، خارج کردن و اعمال تغییرات در ابزار بلکه با دستکاری، از این موارد هم استفاده می کند:

  1. حجم(ولوم)
  2. فیلترینگ (Filtering)
  3. Reverb/Delay
  4. اضافه کردن Flanger، Phasers و Choruses
  5. FX های دیگر

بطور مثال موسیقی کلاسیک Lovelee Dae که توسط Blaze تهیه شده را در نظر بگیرید! توجه کنید که چگونه رشته سمپل ها در محدوده 16 Bar یا بیشتر محو می شوند؟

این کم شدن میزان صدا بیشتر از این که نمونه Sample از ابتدا در بالاترین حجم صدا نواخته شود باعث ایجاد Tension در مقدمه آهنگ می شود.

گام ششم؛ میکس و مسترینگ

میکس و مسترینگ برای اینکه موسیقی شما به سطح استاندارد برسد حیاتی ست؛ بنابراین حتماً این بخش را تا آخر دنبال کنید. ما در اینجا یک بررسی گذرا خواهیم داشت بنابراین برای کسب اطلاعات بیشتر به راهنمای میکس EDM مراجعه کنید!

میکس

همه ما یک میکس تمیز، رسا و متعادل را دوست داریم، همینطور است؟

در ادامه در سری تصیمات میکس می گوییم چطور این کار را انجام دهید؛ با حجم صدا شروع می کنیم.

حجم صدا (Volume)

حجم صدا از تمام موارد و اطلاعات درباره میکس که قرار است در ادامه درباره شان صحبت کنیم بااختلاف مهمترین است.  بخاطر اینکه EQ و فشرده سازی نمی تواند ترکی که خیلی ضعیف تنظیم شده است را تعمیر کند.

زمانی که شما یک میکس را شروع می کنید و یا حتی زمانی که آن را انجام داده اید اولین کاری که احتمالا انجام می دهید این است که فیدر(کنترل) شخصی تان را تنظیم کنید تا میکس تان تا جایی که ممکن است تمیز شود.

تصور کنید که  فیدر شما جزئیات بیشتری را لحاظ می کرد؛ در این صورت شما بر روی کل ترکتون کنترل بیشتری داشتید و می توانستید بهتر آن را تمیز کنید!

EQ

زمانی که شما یک میکس تنظیم شده تهیه کردید EQ معمولا کمک می کند تا مشکلات بیشتری را حل کنید.

مهمترین کاری که باید انجام شود عبور بیشتر عناصر برای تمیز کردن ترکیب و ایجاد کردن فضای کافی برای کیک و باس (Kick And Bass) است که برای هرنوع موسیقی رقصی(Dance Music) ضروری ست.

 

 

در این جا یک نکته ای که خیلی مهم است این است که مطمئن شوید فرکانس مناسب کات آف را انتخاب می کنید. اگر خیلی بالا باشد بقیه میکس را ضعیف می کند و اگر خیلی پایین باشد خیلی ناجور و مبهم می شود.

فشرده سازی (Compression)

فشرده سازی به عنوان یکی از بی نقص ترین ابزار موسیقی الکترونیکی اعلام می شود. اما اغلب اوقات از آن بد استفاده می شود یا زیادی به آن اتکا می شود.

فشرده سازی هر نوع صوتی است را یکنواخت می کند ، اما بسیاری از موسیقی های الکترونیکی از منابع مصنوعی ساخته می شوند که از اول حجم کاملاً سازگار و قابل کنترلی دارند.

 

 

رویکرد من برای فشرده سازی این است که مقداری اندک را برای دستکاری صدا اعمال کنم، آن را برای فشرده سازی بیشتر در مرحله مسترینگ آماده کنم، زمانی که با منابع صدای زنده و یا غیر زنده موقتی کار می کنم آن را کمی بیشتر تشدید کنم.

با این حال صورت شک از فشرده سازی استفاده نکنید. بسیاری از سمپل هایی(Sample) که از سایت هایی مانند Splice دریافت می کنید فشرده سازی شده، دارای محدودیت و EQ هستند تا مستقیما مورد استفاده قرار بگیرند.

فشرده سازی سایدچین (Sidechain Compression)

در بسیاری از زیرژانرهای هاوس، فشرده سازی سایدچین (Sidechain Compression) حیاتی ست، به خصوص بین کیک و بیس.

منظور من صدای ducking/pumping ست که هرگاه کیک زده می شود شنیده می شود. این در ژانرهایی مانند بیگ رووم هاوس و باس هاوس هم خیلی واضح شنیده می شود. در این مورد ریمیکس Krewella’s Alive گروه Cash Cash مثال خوبی ست:

معمولا می توانید این کار را با استفاده از کمپرسور DAW اصلی خود و با فعال کردن عملکرد سایدچین(Sidechain) تنظیم کنید.

 

 

ابزار های بسیاری دیگری هم وجود دارند که از ولوم کامپیوتری(volume automation) استفاده می کنند و صدای سایدچین(Sidechain) قوی تری را می سازند؛ مانند ابزار Xfer LFOtool و یا Nicky Romero Kickstart.

 

 

مسترینگ

اگر شما می خواهید خودتان مسترینگ را انجام دهید در این جا به چند پلاگین/ابزار کلیدی و به تکنیک هایی اشاره می کنیم که می تواند برایتان مفید باشد(درخور زمینه کاری تان)

باس کامپرشن(Buss Compression)

این کامرپشن در واقع حس یک پارچگی را به میکس اضافه می کند و نمی گذارد میکس شبیه ترک های جداگانه بنظر رسند.  همچنین استفاده از کامپرسور آنالوگ در این شرایط یک ویژگی خاصی را به آن اضافه می کند که در کامپرشن های دیگر دیده نمی شود.

من دوست دارم در این مرحله از کامپرسور Ableton Live’s Glue استفاده کنم، اما شما می توانید از هر کامپرسوری که دوست دارید استفاده کنید.

 

 

فقط توجه داشته باشید که همه انواع کامپرسورهای آنالوگ(analogue compressor) برای مسترینگ مناسب نیستند؛ بنابراین همیشه در ابتدا با گوشتان بشنوید و اگر شک داشتید از چیزی استفاده نکنید.

کامپرسور های مولتی باند Multiband Compression

زمانی که شما می خواهید یک club-type house پرانرژی بسازید یا می خواهید یک میکس به خوبی کنترل و تنظیم شده داشته باشید Multiband Compression می تواند برایتان مفید باشد.

 

 

زمانی که شما در مستر از آن استفاده می کنید می خواهید تاجایی که ممکن است نا ملموس از آن استفاده کنید. در واقع من معمولا تمایل دارم از آن هم در فرکانس های بالا، پایین و هم در دامنه بسیار محدود فرکانس تشدید استفاده کنم.

محدود سازی (Limiting)

مطمئنا بدون محدودسازی های(Limiting) اساسی که معمولا بر روی Mastering Chain ادامه داشته باشد نمی توانید ترکتان را به خوبی مسترینگ کنید.

بهترین راه برای استفاده از محدود سازی(Limiting) این است که ترکتان را با یک ترک مرجع مقایسه کنید و بلندی شان را هم تراز کنید.

 

 

این مورد را با چیزی مانند YouLean Loudness Meter ترکیب کنید تا مانند LUFS هنگام مسترینگ ،  تمام اندازه گیری های لازم را انجام دهید. به این ترتیب ، می توانید آهنگ خود را با اندازه آهنگ های دیگر مقایسه کنید

پایان؛ اگر مطالب را به خوبی دنبال کنید مطمئنا می توانید ترک هاوس خودتان را تهیه کنید.

[1] Electronic Dance Music

[2] A digital audio workstation

[3] Music Production Center

[4] Musical Instrument Digital Interface

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *