لنز دوربین چیست؟ لنز ها می‌توانند مهمترین تجهیزاتی باشند که یک عکاس خریداری می‌کند؛ حتی مهمتر از خود دوربین. اما چه چیزی در لنز، آن را برای استفاده مفید می‌کند؟ چرا برخی از لنز های دوربین بسیار بهتر از سایرین هستند؟ پاسخ چیزی فراتر از موارد ساده‌ای مانند وضوح و کیفیت تصویر است. لنزها مهم هستند زیرا در وهله اول کنترل می‌کنند که چه عکسی می‌توانید بگیرید.
اجزای لنز های دوربین
لنز های دوربین مدرن چیزی شبیه به این هستند:
هر قسمت از لنز، هدف مهمی را دنبال می‌کند:
نخ فیلتر یا Filter thread : به شما امکان می‌دهد فیلترهای لنز رامتصل کرده و بتوانید نوری را که به سنسور دوربین شما می‌رسد، تغییر دهید
المنت یا لنز جلویی: نور را جمع‌آوری کرده و آن را به سایر قسمت‌های لنز خم می‌کند
نخ و هود لنز: به شما این امکان را می‌دهد که هود لنز را برای جلوگیری از تابش نور خورشید و کاهش خیرگی، وصل کنید
رینگ زوم یا بزرگنمایی: برای بزرگنمایی یا زوم لنز به بیرون و درون، می‌چرخد
رینگ یا حلقه فوکوس: برای فوکوس دستی چرخیده ولی هنگام فوکوس خودکار دوربین نمی‌چرخد
نام لنز: لنز را معرفی می‌کند
سوئیچ : A/M بین فوکوس خودکار و فوکوس دستی سوئیچ می‌کند
همه لنز های دوربین هر هفت ویژگی فوق را ندارند و برخی لنزها بیشتر از این ویژگی‌ها نیز را دارند. با این‌حال، لنز موجود در تصویر بالا، تقریباً نمایانگر لنز های بزرگنمایی مدرن است.
اصطلاحات لنز دوربین
امروزه اکثر لنزها به شیوه‌ای نسبتاً استاندارد نامگذاری شده‌اند:
نام تجاری، نوع لنز، فاصله کانونی (بر حسب میلی‌متر)، ماکسیمم یا حداکثر دیافراگم و سایر ویژگی‌ها و اختصارات لنز.
به عنوان مثال ، نام رسمی یکی از زوم‌های حرفه‌ای نیکون لنز “Nikon AF-S 24-70mm f/2.8 E ED VR” است. در هم Canon لنز Canon EF 24-70mm f/2.8 L II USM مثال خوبی است.
مهمترین اصطلاحات عبارتند از فاصله کانونی و حداکثر دیافراگم. به عبارت دیگر ، عبارت ” “mm و ” “f/number ثال خوبی استاکثر چه عکسی می‌توانید بگیریداین اعداد مستقیماً به انواع عکس‌هایی که می‌توانید با لنز ثبت کنید، مربوط می‌شود.
در مورد اختصارات انتهای نام لنز چطور؟ آنها نیز اهمیت دارند و ویژگ های اضافی ارائه شده توسط هر لنز را نشان می‌دهند. به عنوان مثال ، عبارت “VR” در لنز نیکون مخفف «کاهش ارتعاش» است که لنز را برای عکاسی دستی تثبیت می‌کند. با این‌حال، این اصطلاحات معمولاً از نظر اهمیت در رده دوم هستند. برخی حتی به ویژگی خاصی اشاره نمی‌کنند، بلکه فقط برای ارزش تبلیغاتی دارند (مانند “L” در لنز Canon ، که به این معناست که لنز دارای این علامت، یکی از لنز های درجه یک کانن است).
استثناء اصلی در مورد قانون «اهمیت بالای میلی‌متر و عدد f » زمانی است که با لنز های تخصصی سروکار دارید. در مورد لنز چشم ماهی، لنز های ماکرو، تیلت شیفت و غیره، دلیل اصلی شما برای خرید لنز بیش از هر چیز به ویژگی منحصر به‌فرد آن لنز مربوط می‌شود.
اختصارات در انتهای نام لنز دوربین به چه معناست؟ هر شرکتی لنز های خود را به روش متفاوتی با ده‌ها اختصا برچسب‌گذاری می‌کند که همه آنها در این مقاله نمی‌گنجد. با این حال، ما تعدادی از اصطلاحات مختلف را برای برخی از تولید کنندگان لنز، در راهنمای زیر پوشش داده‌ایم:
فاصله کانونی لنز دوربین چیست؟
مهمترین مشخصه برای اکثر لنزها فاصله کانونی یا میزان «بزرگنمایی» لنز آنهاست. فاصله کانونی بر حسب میلی‌متر نوشته می‌شود.
برخی از لنزها تنها یک فاصله کانونی دارند که به عنوان لنز های اصلی شناخته می‌شوند. یک مثال مشهور، لنز 50 میلی‌متری بوده که اولین لنز اصلی و معمولی برای عکاسان، به دلیل کارایی بالا و قیمت پایین می‌باشد.
لنز های دیگر لنز های زوم هستند؛ به این معنی که طیف وسیعی از فاصله‌های کانونی را پوشش می‌دهند. به عنوان مثال، متداول‌ترین لنزه ای زوم موجود در بازار، یک لنز کیت 18-55 میلی‌متری است (گاها 18-50 میلی متر یا مشابه آن). این لنزها از نسبتاً واید (18 میلی‌متر) تا تله فوتوی متوسط(55 میلی‌متر) زوم می‌کنند. اگر فاصله کانونی طولانی‌تر لنز را بر فاصله کانونی وسیع‌تر(مانند 55/18) تقسیم کنید، نسبت زوم لنز (مثلا x 3) به دست می‌آید.
چند لنز تخصصی در بازار در حدفاصل بین لنز های اولیه و زوم قرار دارد، مانند لنز Leica 16-18-21mm f/4. این لنز سه فاصله کانونی خاص را پوشش می‌دهد؛ 16 میلی‌متر، 18 میلی‌متر و 21 میلی‌متر. اما هیچ یک از فواصل کانونی بین این اعداد را ندارد. این مورد بر خلاف لنز های زوم معمولی است که بین بزرگترین تا طولانی‌ترین فاصله کانونی خود به راحتی زوم می‌کند.
تعریف فنی فاصله کانونی کمی سخت و خارج از حوصله این مقاله است. الیزابت یک راهنمای جامع برای فاصله کانونی نوشته که همه چیز را در سطح فنی توضیح می‌دهد.
ما همچنین مقالات کاملی در زمینه معرفی لنز های واید و تله فوتو داریم.
تاثیر سنسور دوربین بر لنز
توجه کنید که اندازه سنسور دوربین شما به فاصله کانونی ظاهری که استفاده می‌کنید، کمک می کند. این به این دلیل است که سنسورهای دوربین کوچک، محصول یک سنسور دوربین بزرگ هستند. همان لنز را روی هر دو مورد قرار دهید تا لنز روی سنسور کوچک، زوم بیشتری بدهد.
دوربین‌هایی با ضریب برش بزرگتر (یعنی سنسور کوچکتر) این تأثیر را بیشتر نشان می‌دهند. شما می‌توانید مقدار دقیق را به سادگی با ضرب فاصله کانونی لنز در ضریب برش محاسبه کنید. بنابراین یک لنز 18-55 میلی‌متری که بر روی سنسور DX نیکون استفاده می‌شود و دارای ضریب برش X55/1 است، معادل یک لنز 28-85 میلی‌متر بر روی یک سنسور بزرگتر دوربین فول فریم است.
به همین دلیل است که شما نمی‌توانید بگویید که برای مثال یک لنز 28 میلی‌متری، حتما واید است. در برخی از دوربین‌ها این لنز یک لنز متوسط و در برخی دیگر یک تله فوتوی متوسط است. شما باید معادل 28 میلی‌متر را به دست بیاورید.
در اینجا یک راهنمای کلی وجود دارد:
عریض‌تر از 35 میلی‌متر (معادل): لنز واید
35-70 میلی‌متر (معادل): لنز معمولی
بلندتر از 70 میلی‌متر (معادل): تله فوتو
هر چیزی که عرض آن بیشتر از 18 میلی‌متر و طول آن بیش از 300 میلی‌متر باشد، عموماً اولترا واید یا سوپر تله‌فوتو در نظر گرفته می‌شود. (در Nikon DX و دیگر دوربین‌های APS-C ، عرضی بیشتر از12 میلی‌متر و طویل‌تر از 200 میلی‌متر، اینگونه در نظر گرفته می‌شود.)
البته این ارقام صرفا عدد هستند. برخی از عکاسان ممکن است 35 میلی‌متر را واید و یا نرمال در نظر بگیرند که در هر دو صورت مسئله مهمی نیست.
Taken at 17mm. Since I used a DX camera (the Nikon D7000), this is only a moderate wide angle. On full frame, 17mm would be ultra-wide.
حداکثر دیافراگم در لنز دوربین چیست؟
اصطلاح مهم دیگر در لنز عبارت “f/number” است که نشان‌دهنده حداکثر دیافراگم لنز می‌باشد.
اگر با مفهوم دیافراگم آشنا نیستید، توصیه می‌کنیم راهنمای دیافراگم برای مبتدیان را بخوانید. به طور خلاصه، دیافراگم «مردمک» لنز شما را توصیف می‌کند. درست مثل مردمک چشم انسان، دیافراگم لنز نیز کم و بیش نور را وارد می‌کند که یک مشخصه مهم است.
بسیاری از عکاسان متوجه نیستند که دیافراگم بصورت کسری نوشته می‌شود. به همین دلیل f/2 بزرگتر از f/4 است؛ مثل 2/ 1بزرگتر از4/1. لنز های گران‌قیمت اغلب دارای دیافراگم‌های بزرگ هستند تا نور زیادی را وارد کنند (مانند یک مردمک بزرگ). به همین دلیل، زوم 24-70 میلی‌متر f/2.8 تقریباً در هر مورد از زوم 24-70 میلی‌متر f/4 گران‌تر خواهد بود.
به طور کلی، لنز های پرایمر حداکثر دیافراگم بیشتری نسبت به زوم دارند. این یکی از دلایل اصلی استفاده عکاسان ازلنز پرایمر است. زوم معمولاً حداکثر برابر با f/2.8 است، در حالی که تعداد زیادی از پرایمرهای موجود در بازار به f/1.4 و گاهی گسترده‌تر می‌رسد. این بدان معناست که لنز های پرایمر می‌توانند 4 برابر بیشتر از زوم نور را وارد کنند.
حتی اگر کنار نام لنز، حداکثر دیافراگم آن نیز نوشته شدهباشد، شما به استفاده از آن دیافراگم محدود نخواهید بود. در صورت تمایل می‌توانید دیافراگم را کوچکتر کنید. تقریباً همه لنزها به حداقل f/16 می‌رسند و بسیاری از آنها اجازه f/22 ، f/32 و فراتر از آن می‌دهند. به این حالت حداقل دیافراگم می‌گویند.
حداقل دیافراگم به اندازه حداکثر دیافراگم مهم نیست. به همین دلیل است که شما حداکثر دیافراگم را در کنار نام لنز مشاهده می‌کنید. اگر از دیافراگم‌های بسیار کوچک، به ویژه f/22 و فراتر از آن استفاده می‌کنید، تاری در عکس‌های خود ایجاد می‌کنید و آنها بیشتر از آنچه می‌خواهید، تیره می‌شوند.
در مورد فاصله کانونی، در اینجا یک راهنمای کلی برای دیافراگم وجود دارد:
گسترده‌تر از f/1.4: دیافراگم بسیار بزرگ
f/1.4 تا f/2.8: دیافراگم بزرگ
f/4 تا f/8: دیافراگم معمولی
f/11 تا f/22: دیافراگم کوچک
باریک‌تر از f/22: دیافراگم بسیار کوچک
عمق میدان و لنز دوربین
دلیل دیگر برای اینکه چرا حداکثر دیافراگم بسیار مهم است این است که بر عمق میدان شما تأثیر می‌گذارد. دیافراگم‌های بزرگ مانند f/1.4 و f/2.8 به شما بیشتر جلوه «فوکوس کم‌عمق» را می‌دهند؛ جایی که پس‌زمینه تار شده و سوژه شما عمیق(!) است. این امر در عکاسی پرتره و طبیعت بی‌جان بسیار رایج است.
عمق میدان نیز متاثر از فاصله کانونی لنز است. لنز های تله فوتو عمق میدان کمتری نسبت به لنز واید دارند. بنابراین اگر واقعاً می‌خواهید تا حد امکان پس‌زمینه عکس خود را تار کنید، حداقل 50 میلی‌متر f/1.8 و احتمالاً چیزی شبیه 85 میلی‌متر f/1.8 ، 85 میلی‌متر f/1.4 یا 105 میلی‌متر f/1.4 می‌خواهید. البته این لنزها نیز به تدریج گران‌تر می‌شوند.
زوم دیافراگم متغیر
برخی از لنز های زوم دارای حداکثر دیافراگم متفاوت در حالت واید و پایانه تله فوتو هستند. به این لنزها، لنز های «دیافراگم متغیر» گفته می‌شود. به عنوان مثال، زوم 18-55 میلی‌متری معمولاً دیافراگم متغیر f/3.5-5.6 است. اگر با 18 میلی‌متر عکاسی می‌کنید، می پ‌توانید از دیافراگم به عرض f/3.5 استفاده کنید. اگر با 55 میلی‌متر عکاسی می‌کنید، می‌توانید از دیافراگم به عرض f/5.6 استفاده کنید. (در فاصله کانونی در بین این مقادیر، حداکثر دیافراگم به تدریج از f/3.5 به f/5.6 تغییر می‌کند.)
لنز های دیافراگم متغیر، شهرت بالایی ندارند. تا حدی این امر به این دلیل که داشتن محدوده دیافراگم متعدد در سراسر محدوده زوم آزاردهنده است. اما همه طرح‌‌های لنز دارای خوبی بدی‌هایی هستند و دیافراگم متغیر آنقدرها هم بد نیست.
در حقیقت این لنزها می‌توانند کوچکتر و ارزان‌تر از زوم دیافراگم ثابت باشند که در بسیاری از موارد استفاده از آنها را منطقی می‌سازد. پس از زوم دیافراگم متغیر اجتناب نکنید. در عوض، به سایر ویژگی‌های لنز نیز نگاه کنید تا ببینید آیا برای شما مناسب است یا خیر.
ویژگی‌های مهم لنز
هنگام خرید لنز نباید فقط به کیفیت تصویر توجه کرد. عوامل دیگری وجود دارند که اهمیت بیشتری دارند.
اول: اندازه و وزن. عده‌ای از عکاسان مایلندئ از کیفیت تصویر و همچنین مواردی مانند محدوده زم و حداکثر دیافراگم صرف نظر کنند و یک لنز با وزن سبکتر بخرند. البته یافتن یک لنز سبک می‌تواند کمی سخت باشد. اگر یک لنز زوم سنگین جایگزین سه عدد پرایمر نسبتاً سنگین در کیت شما شود، زوم به هیچ وجه برایتان سنگین نخواهد بود. یا اگر وزنِ دو لنز برابر است، اما یکی با سیستم دوربین سبکتر همراه است، این هم مزیت است.
بالاتر از آن فوکوس خودکار قرار دارد. همه لنزها فوکوس خودکار ندارند و همه لنز های فوکوس خودکار به یک اندازه سریع و دقیق نیستند. برای برخی از ژانرهای عکاسی اهمیت چندانی ندارد، اما اگر شما یک عکاس ورزشی هستید، احتمالاً مایل به پرداخت هزینه برای عملکرد فوکوس خودکار درجه یک باشید.
هزاران ویژگی دیگر لنز در عکاسی اهمیت دارد. یکی از مهمترین آنها دوام و ضد آب بودن است. اگر می‌توانید از لنز خود برای چندین سال در شرایط دشوار استفاده کنید، ارزش آن بسیار بیشتر از یک لنز است که نمی‌تواند با شرایط خاص کنار بیاید.
ارگونومی کلی لنز نیز اهمیت زیادی دارد که شامل همه چیز از موقعیت حلقه زوم تا صاف بودن حلقه فوکوس و استفاده بی‌عیب و نقص از لنز است. ممکن است لنز هایی با ارگونومی خیلی خوب مشاهده نکنید، اما مطمئناً متوجه لنز های بد خواهید شد.
همه این عوامل مانند کیفیت تصویر، به قیمت بستگی دارد. هرچقدر که لنز های Zeiss Otus برای شما زیبا به نظر برسند، منطقی‌تر است که از لنز های نیکون یا کانن استفاده کنید که با فاصله کانونی مطابقت دارد.
ساختار
از بین این موارد، یکی از مهمترین و ساده‌ترین مواردی که میتوان نادیده گرفت، ساختار لنز است. لنز هایی با کمترین تعداد قطعات متحرک (یعنی فوکوس داخلی و زوم داخلی) به طور کلی ایده‌آل هستند، زیرا امکان خرابی تصویر را کمتر می‌کند. همین امر در مورد لنز هایی که به آب و هوا وابسته‌اند صادق است. ارزش دارد که برای لنز هایی که عمر بیشتری دارند، هزینه بیشتری بپردازید.
همچنین تمایز بین ساختار لنز های فلزی و پلاستیکی قابل ذکر است. معمولا لنز های فلزی درجه یک هستند و به همین دلیل ممکن است قیمت بالاتری داشته باشند. با این‌حال، لنز های پلاستیکی با کیفیت بالا را ترجیح می‌دهیم. آنها وزن کمتری دارند، در تکان‌های ناگهانی بهتر برخورد می‌کنند و در دمای پایین، سرد نمی‌شوند. لنز های فلزی ممکن است در شرایط خاص از دوام بیشتری برخوردار باشند، اما به طور کلی در این زمینه هیچ مشکلی در لنز های پلاستیکی وجود ندارد.
اگرچه برای لنز هایی با ساختار بهتر (هم به دلار و هم به لحاظ وزن) هزینه می‌پردازید، اما در نهایت ارزشمند است؛ زیرا ممکن است خود را از نیاز به خرید جایگزین نجات دهید.
کیفیت تصویر لنز دوربین
ده‌ها فاکتور کیفیت تصویر وجود دارد که برخی از لنزها را برتر از سایر مد‌ل‌ها می‌کند. در زیر به مهمترین آنها می‌پردازیم.
ابتدا به خاطر داشته باشید: لنز هایی با مشخصات فوق‌العاده بیشتر از همتایان نسبتاً معمولی خود، دارای سازش هستند. ما به همه چیز از سوپرزوم تا لنز هایی با دیافراگم گسترده اشاره می‌کنیم. اگرچه سازش می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد، اما معمولاً به معنای لنز هایی با کیفیت تصویر پایین‌تر یا اندازه، وزن و قیمت بالاتر است.
میزان وضوح تصاویر
وقتی لنز جدیدی به بازار می‌آید، ویژگی خاص در ذهن همه وضوح آن است. خبر خوب این که لنز های مدرن وضوح بیشتری نسبت به گذشته دارند. به احتمال زیاد محدودیت وضوح در عکس‌های شما به دلیل تکنیک شماست، نه لنز شما.
امروزه هر لنز جدید در مرکز f/8 واضح است .
علاوه‌بر این، اکثر لنز های جدید در f/8 در گوشه‌هایشان واضح هستند. همین امر در حداکثر دیافراگم آنها (هر اندازه که باشد) در مرکز نیز صادق است.
ناحیه اصلی که لنز های مدرن ممکن است واضح نباشند، در حداکثر دیافراگم آنها در گوشه‌های قاب است. اگر با f/1.4 عکاسی می‌کنید، به احتمال زیاد افکت فوکوس سطحی دریافت خواهید کرد. در این صورت، گوشه‌ها به هر حال واضح نیستند؛ بنابراین وضوح در گوشه لنز شما امکان ندارد. (عکاسی از راه شیری یک استثنا است. اگر شما عکاس راه شیری نیستید، احتمالاً نیازی نیست نگران وضوح گوشه در f/1.4 باشید.)
اهمیت اصلی ما در مورد وضوح برای عکاسی منظره، این است که لنز در گوشه ها با f/8 تا f/11 ،یعنی شایع‌ترین محدوده دیافراگم، واضح باقی بماند. اگرچه تقریباً همه لنزها از آستانه «قابل قبول» عبور می‌کنند، برخی از آنها عملکردی بهتر از دیگران دارند. تفاوت‌های کوچک اهمیت ندارد، اما یک لنز بد در کیف یک عکاس خوب قرار نمی‌گیرد.
اعوجاج
اعوجاج به این معنی است که لنز «برآمدگی» یا «تنگنا» را به خطوط مستقیم موجود در تصاویر شما وارد می‌کند. واضح‌ترین مثال یک عدسی چشم ماهی است که دارای سطوح چشمگیری از اعوجاج (به ویژه اعوجاج خمره‌ای) است. اگر از زاویه افق یا هر خط مسطح دیگری در عکس خود عکاسی کنید، یک لنز با اعوجاج زیاد، خمیدگی یا موج‌دار شدن قابل توجهی را نشان می‌دهد.
سه نوع اصلی اعوجاج عبارتند از: بالشتکی ، خمره‌ای و سبیلی. تصویر هر یک در زیر آمده است:
اگرچه داشتن لنز با اعوجاج بالا (غیر از چشم ماهی یا Fisheye) عالی نیست، اما اغلب مهمترین مسئله کیفیت تصویر نیست. اکثر نرم‌افزارهای عکاسی دارای تصحیح اعوجاج داخلی هستند که می‌تواند مشکل را با یک کلیک برطرف کند. این موضوع می‌تواند کمی به وضوح گوشه‌ها آسیب برساند و ترکیب شما را کمی تغییر دهد، اما مشکل بزرگی نیست.
اعوجاج Perspective
یکی از انواع اعوجاج که در مورد آن خواهید شنید، اعوجاج چشم‌انداز یا پرسپکتیو نامیده می‌شود که با اعوجاج بالا یکسان نیست و ارتباطی با کیفیت تصویر ندارد چون مربوط به نسبت‌های گسترده در زمینه مدنظر شما است که در صورت نزدیک شدن بیش از حد به آن ممکن است اتفاق بیفتد. این امر به ویژه در صورت استفاده از لنز واید قابل مشاهده است، زیرا باید نسبت به لنز تله فوتو به سوژه خود بسیار نزدیک باشید:
به همین دلیل است که بیشتر عکاسان پرتره لنز 85 میلی‌متری را به لنز 24 میلی‌متری برای عکس هدشات ترجیح می‌دهند. در هر صورت می‌توانید قاب را با سوژه خود پر کنید، اما با 24 میلی‌متر باید به سوژه خود بسیار نزدیک شوید. که اعوجاج چشم‌انداز ایجاد می‌کند.
اختلال رنگی (Chromatic Aberration)
با توجه به عنوان ترسناکی که دارد، انحراف رنگی واقعاً به معنای «مشکل رنگ» است. این عبارت به مصنوعات رنگی که یک لنز دارد اشاره می‌کند؛ مانند حاشیه‌های قرمز و آبی در گوشه‌های تصویر. در اینجا یک مثال واضح وجود دارد:
مثال بالا، انحراف رنگی جانبی نامیده می‌شود. همچنین چیزی به نام انحراف رنگی طولی وجود دارد که در این حالت مناطق خارج از فوکوس، همان مناطق تغییر رنگ هستند. به طور خاص، آنها در پشت سوژه سبزتر و در جلوی آن بنفش‌تر می‌شوند:
اصلاح انحراف رنگی جانبی آسان و اصلاح انحراف رنگی طولی سخت‌تر است. با این‌حال، اکثر نرم‌افزارهای عکاسی دارای ابزارهایی هستند که می‌توانند میزان آن را به حداقل برسانند.
بوکه
اگر عکس‌های با فوکوس کم‌عمق می‌گیرید، بوکه موضوعی مهم برای شما خواهد بود. بوکه به معنای کیفیت تاری عکس، خارج از فوکوس است که زمانی یک آپشن عکاسی بسیار خاص بود. سپس اپل از آن در تبلیغات تجاری استفاده کرد و اکنون بسیار گسترده شده است. برای شناخت آن لازم است مقاله ما را در این زمینه بررسی کنید.
برخی از لنزها بوکه بهتری نسبت به سایرین دارند که در هر نقد و بررسی این لنزها در مورد آن خواهید خواند. بوکه عموماً زمانی خوب توصیف می‌شود که دارای حداقل بافت و انتقال نرم باشد. با این‌حال همه عکاسان ترجیحات خود را دارند.
شراره نور یا فلیر
هنگامی که لنز خود را به سمت خورشید نشانه می‌گیرید، این پتانسیل ایجاد بازتاب داخلی یا شراره را دارد که به صورت حباب در عکس نشان داده می‌شود. منابع روشن نور نیز می‌توانند کنتراست کلی عکس را کاهش داده و آن را بسیار مبهم نشان دهند.
بهترین لنزها، دارای پوشش‌هایی با کیفیت بالا هستند که فلیر را به حداقل می‌رسانند. این برای همه عکس‌ها صدق نمی‌کند، اما وقتی در محیطی با نور پس‌زمینه کار می‌کنید؛ یک مشکل بزرگ است. برای یک عکاس منظره، این قطعاً یکی از دغدغه‌های اصلی هنگام در نظر گرفتن یک لنز جدید است.
در واقع نیازی نیست که خورشید در عکس شما باشد تا فلیر ایجاد شود. گاها فقط با بردن لنز به سمت نور، نقاط فلیر ایجاد می‌شود. این دلیل خوبی برای استفاده از هود لنز و خرید لنزی با حداقل فلیر است.
تنوع نمونه یا سمپل
یکی دیگر از اجزای کیفیت تصویر، تنوع نمونه است. خوب است که همه کپی‌های یک لنز خاص در محدوده مشابه کیفیت تصویر قرار بگیرند. برخی از لنزها دارای تنوع نمونه کوچکتری نسبت به سایرین هستند. این موردی است که بهتر است با بررسی چندین نسخه از یک لنز، در بررسی برای خرید لنز بگنجانیم. البته شانس نیز در آن دخیل است. اگر از هر ده نسخه لنز یک عدد خراب باشد، احتمالا کنترل کیفی متوجه آن نخواهند شد. اما درصد بالایی از کاربران آن را خواهند فهمید.
اگر متوجه شدید که وضوح یک یا دو گوشه تصویر به‌طور قابل توجهی کمتر از بقیه گوشه‌هاست، این نشان دهنده نمونه‌ای بد از لنز مدنظر شماست.
سایر نگرانی‌ها در مورد کیفیت تصویر
علاوه‌بر لیست بالا، هنگام دریافت لنز جدید نگرانی‌های تخصصی‌تری در مورد کیفیت تصویر وجود دارد: انتقال فوکوس، انحنای میدان، اثرستاره‌ای (وقتی لنز را به سمت منبع نور مثل خورشید می‌گیریم)، آستیگماتیسم و غیره.
با این‌حال، هرچه بیشتر به تفاوت‌های تصادفی کیفیت تصویر، بین لنزها اهمیت دهید، از موارد عملی و واقعی دور می‌شوید. این بدان معنا نیست که این ویژگی‌ها بی‌اهمیت هستند. ولی تنها در صورتی ارزش نگرانی دارند که یک لنز در هریک از این موارد، بسیار خارج از حد معمول باشد.
لنز متفرقه یا Third Party در مقابل لنز های اصلی برند
در کنار لنز های تولید شده توسط سازندگان دوربین مانند نیکون، کانن، سونی و غیره؛ تعداد بیشماری شرکت متفرقه یا Third Party نیز لنز می‌سازند. آیا این انتخاب‌ها همیشه ارزشمند هستند؟
از طرفی اگر یک شرکت متفرقه لنزی تولید می‌کند که شرکت دوربین شما آن را نمی‌سازد، بدیهی است که ارزش توجه دارد. مثلا سیگما از لنز های زوم 18-35 میلی‌متری f/1.8 استفاده می‌کند. حداکثر دوربین دیافراگم f/1.8 را برای دوربین‌های APS-C در نظر بگیرید. معادل این مورد را هیچ از تولیدکنندگان دوربین ندارند.
اما بسیاری از لنز های متفرقه از نظر فاصله کانونی و حداکثر دیافراگم مشابه لنز های شرکت‌های ساخت دوربین هستند. در این حالت، لنز های متفرقه معمولاً (البته نه همیشه) ارزان‌تر هستند. آیا این لنز ارزش صرفه‌جویی در پول را دارد یا به دلیل عدم کیفیت آنها، هزینه مضاف برای آنها پرداخت خواهید کرد؟
این مورد به لنز های مورد نظر بستگی دارد. به طور کلی، لنز های متفرقه کمی بیشتر از لنز های برند دارای مشکلات فوکوس خودکار هستند. آنها همیشه سازگاری فوری با دوربین‌های جدید یا به‌روز رسانی سیستم عامل دوربین را ندارند (اگرچه سازندگان آنها معمولاً در اسرع وقت قابلیت سازگاری را منتشر می‌کنند).
عموما این مسائل نسبتاً جزئی است که میتوان آنها را نادیده گرفت و به جای آن لنزها را با سایر ویژگی‌هایش مقایسه کرد.
به عنوان مثال، بررسی‌ها و نظرات داده شده برای هر لنز چقدر خوب است؟ آیا لنز مربوط به شرکت برند یا متفرقه دارای وضوح ضعیف، فلیر، اعوجاج یا مسائل دیگر است؟
اگرچه بسیاری از لنز های دوربین متفرقه در چندین سال پیش دارای استانداردهای تولید پایین و کیفیت تصویر بد بودند، اما امروزه این موضوع تا حد زیادی تغییر کرده است. برای بسیاری از عکاسان حرفه‌ای، زوم ویدئویی مورد علاقه یک لنز Tamron (15-30mm f/2.8) است و واضح‌ترین لنز Sigma (50mm f/1.4 A) است.
برخی از لنز های متفرقه نامناسب و همچنین لنز های معیوب برند در بازار موجودند که اغلب شامل نمونه‌های قدیمی‌تر شرکت‌ها هستند.
البته لنز های متوسط و جدیدمتفرقه ، لزوما بهتر یا بدتر از لنز های معادل در شرکت‌های برند نیستند. برخی بهترند و برخی بدتر. اگر بودجه و نیازهای عکاسی شما تطابق داشته باشند، انتخاب و خرید برای شما آسان‌تر خواهد بود.
نتیجه‌گیری
امیدوارم این مقاله به شما درک خوبی از لنزها، نحوه عملکرد آنها و مواردی که هنگام خرید لنزها باید به آن توجه کنید، داده باشد. لنزها ارزش یادگیری دارند چون مهمترین تجهیزات دوربین هستند که می‌توانید خریداری کنید.
اگر سوال یا نظری دارید، لطفاً در زیر به ما اطلاع دهید تا به شما پاسخ می‌دهیم.
